Wissel!

Hoi allen! Goed nieuws: ik heb een nieuwe familie. En wat voor een. Ik heb vijf zussen tussen de 23 en de 12 die allemaal even vriendelijk zijn. Ik heb drie rottweilers (die iets minder vriendelijk zijn) en een hond die Tania heet. Het huis ligt op een kwartier van het centrum, MAAR, er zijn aanwezig: een zwembad, een sauna, twee bars waarvan een buiten en een binnen, een pooltafel en een gigantisch overdekt terras met dansvloer. Foto's volgen later en ik zweer het, het woord wauw zal u op de lippen liggen en u zal groen uitslaan van jaloezie. Het lijkt wel een beetje alsof ik naar Center Parks verhuisd ben. Hoe het verder nog zal verlopen hier laat ik in een volgende bericht nog wel weten.
Hoe zit het voor de rest hier in Sucre? Wat het weer betreft: zeer goed. De zon begint terug door de wolken heen te komen en als ze er helemaal doorbreekt is het lekker warm. Echt T-shirtweer. De mobiele school is na een stop van een maand ook terug de straten aan het opgaan, dus daar trek ik ook af en toe mee op stap. M'n trompet zal ik dringend eens van onder het stof moeten halen en ook de salsa-moves zullen wat opgefrist moeten worden, maar dat komt allemaal wel in orde.
Voor het overige is Bolivia zich aan het opmaken voor het carnaval. En daar komt heel wat waterpret aan te pas. Je moet weten dat het hier de gewoonte is om tijdens carnaval met waterballonnen en waterpistolen zoveel mogelijk mensen zo nat mogelijk te maken. Een beetje zoals wij met confetti gooien. Het geval is nu dat de jeugd al een maand op voorhand begint met zich te oefenen. En helaas ben ik als gringa (blank en vrouwelijk) een ideaal doelwit. Als ik de stad inga kom ik sowieso nat terug thuis. Mijn plan is dan ook me de twee weken die nog resten tot carnaval te verschansen in m'n villa, ondertussen luierend aan m'n zwembad.
Het carnaval op zich is nochthans zeer leuk om te zien. Dit weekend ben ik met Elke naar Potosí geweest om er naar de stoet van de mijnwerkers te gaan kijken. Zeer mooi. Er waren groepen die traditioneel gekleed waren en hun typische dansen uitvoerden en de mijnwerkers zelf dansten in hun werkplunje en met hun werktuigen in de hand. Voor hen is dit een van de topdagen van het jaar.
Wat mijn universiteitscarrière betreft: die begint pas in maart. Lene viert dus nog een maandje langer vakantie. Begin maart ga ik dan psychologie studeren. Of er van studeren werkelijk veel in huis gaat komen weet ik niet, maar het is alleszins een mooie kans om weer eens wat nieuw volk te leren kennen. En het zal ook fijn zijn om terug wat te doen te hebben.
Volgende keer krijgen jullie een verslag van mijn hopelijk waanzinnige carnaval-avonturen. Feest ze daar in het verre België ook nog!

Beso!