Nog eens wat nieuws

Nog eens wat nieuws, want het is al veel te lang geleden. Maar vooraleerst, aan iedereen die aan de film van papa heeft meegewerkt: duizendmaal bedankt. Een mooier kerstcadeau kan ik mij niet indenken.
Sinds ik het Humboldt heb verlaten, ben ik aan het reizen geslagen, vandaar dat ik mijn blog niet meer zo frequent bijhoudt. Mijn excuses, maar zie het zo: het is een teken dat ik mij goed amuseer:D.
Eind november ben ik naar La Paz geweest met alle mensen van afs hier in Bolivia. We hebben Copacabana, La Isla del Sol en La Isla de la Luna bezocht. En Lago Titicaca natuurlijk. Prachtig allemaal. Foto's en een uitgebreid verslag volgen nog. Vanuit La Paz ben ik afgezakt naar Cochabamba, om daarna met mijn familie door te reizen naar Chapare en Santa Cruz. Chapare is een tropisch gebied waar veel aan cocateelt wordt gedaan. De mango's kun je er zo van de bomen plukken en hier en daar vliegt een papegaai. Ook hierover later meer. Na twee dagen zijn we naar Santa Cruz vertrokken. Daar heb ik niet veel meer gedaan dan aan het zwembad liggen, tv-kijken, driemaal bij Burger King eten en doelloos ronddwalen in shoppingcenters. We zijn wel naar Aqualand geweest, het enige subtropische zwemparadijs van Bolivia, waar ik mij uitstekend geamuseerd heb met glijbanen, opblaasbanden en meer van dat leuks. Over Santa Cruz dus niet veel meer nieuws in een volgend blogbericht.
Terug in Sucre is er een meisje van La Paz komen logeren, de Brugse Marieke. Een week lekker de toeristjes uitgehangen. Eergisteren heb ik dan met Elke de bus naar Tarija genomen, waar we logeren op de vredigste plek ooit. Vandaaruit schrijf ik ook dit bericht. Maar ik moet op mijn toetsenbord hameren alsof het een antieke typmachine is, vandaar dat ik maar een korte samenvatting van de gebeurtenissen hier geef. Als ik meer tijd vind schrijf ik nog wel eens uitgebreid neer wat me hier allemaal overkomt. Maar weet dit: het gaat me goed. Vijf maanden ben ik ondertussen al hier, en het wordt steeds leuker. Ik mis jullie allemaal en zal blij zijn als ik terug naar huis kan, maar niet voordat het juni is. Er staat nog veel te veel op het programma. Van hieruit ga ik waarschijnlijk even de grens met Argentinië over, dan zijn we daar ook eens geweest, en begin januari ga ik naar Potosí en Salar de Uyuni. Voor wie het nu ik keulen hoort donderen: Wikipedia kan een hulp zijn:D.
Voilà, nu weten jullie ook weer dat ik nog steeds ergens in Zuid-Amerika rondhuppel. Ik keer terug naar mijn glas rode wijn en mijn ligstoel aan de rand van een wijngaard. Het leven kan schoon zijn.

Un grande beso

Lene