Wil je eens goed lachen? Volg dan eens een uur muziek in een Boliviaanse school. Echt waar, ik kreeg bijna de slappe lach. Dertig 16 tot 18-jarigen die onder de pauze nog druk bezig waren met hun gsm's en weet ik veel wat nog allemaal (ik versta er namelijk bijna niets van), stonden nu met volle borst de nationale hymne te zingen, een lied dat wel eeuwig lijkt te duren. Prachtig om te zien.
Voor het overige ben ik lichtelijk verbaasd over het Bolivaanse schoolwezen. We hadden het eerste uur fysica. Meteen test. Ik heb meegedaan, voor de form, maar het was een mooie gelegenheid om m'n klasgenoten te obseveren. En echt waar, het verschil met Belgiƫ is hemelsbreed. Leerlingen roepen elkaar antwoorden toe, hebben hun schrift gewoon naast zich liggen of bestoken met vijf te gelijk de leerkracht opdat de rest rustig kan overleggen. Chaos alom. Onder de pauze heb ik met een paar van m'n klasgenoten gebabbeld. De meesten spreken vrij goed Engels, dus dat valt mee. Na fysica hadden we dus muziek (ook de leerkracht was overigens hilarisch) en daarna filosofie. Opniew test. Opnieuw deed ik mee. Ik heb op iedere vraag gewoon geantwoord met een andere filosoof. Wie weet.
Het zal niet makkelijk zijn me aan te passen aan die lawaaiige bende, maar naar het schijnt feesten ze ook graag, dus ik zal me wel thuis gaan voelen bij hen :D.
¡A la proxima!
Lene
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Lene,
ik ga je blog doorsturen naar Robbert-Jan. Kan je hem doen watertanden, hij wil liefst zovlug mogelijk terug.
Het gaat je daar ook zo goed.
Geniet ervan.
TantIn en nonk Paul
Een reactie posten